Hristiyanlığın ABC'si
İbraniler kitabının yazarı, okuyucularının inancın temel gerçeklerini henüz kavrayamamış olmalarından rahatsızlık duymuş ve hayal kırıklığına uğramıştı (İbraniler 5:11-14). Onların sindirebildikleri tek besin ruhsal süttü; katı yiyeceklerle başa çıkamıyorlardı.
Eğer Tanrı hakkındaki düşüncelerimiz doğru değilse, zihnimize uygulayacağımız diğer her öğreti hatalı olacaktır. Bu, Tanrı’nın nasıl olduğu hakkında insanların kendi fikirlerini yürütmekte kendilerini serbest hissettiklerinden beri en önemli öğretidir.
Tanrı’yı Baba ve Oğul olarak düşünmek çok zor değildir, fakat Kutsal Ruh olarak düşünmek kafamızda bir problem yaratır. Baba ve Oğul’u kişilikler olarak düşünmek kolaydır, fakat Kutsal Ruh olan Tanrı’yı bir kişi olarak düşünmek o kadar kolay değildir.
Eğer Müjde’yi anlamak istiyorsanız, Yaratılış 3. bölümü anlamanız gerekir. İncil’de süregelen herşey, Aden Bahçesi’nde gerçekleşen olayların sonucu olarak gelişir. Ve bunlar efsane değil, gerçek olaylardır.
Tanrı’nın lütfu, bir Hıristiyanın aklını meşgul edebilecek en heyecan verici kavramdır ve aklı meşgul ettiğinde, hemen ardından insanın yüreğini Tanrı’yı yüceltme isteğiyle doldurur.
Gerçek imanın olduğu yerde, kaçınılmaz olarak tövbe de olacaktır. Bazen hangisinin önce geldiği sorulmaktadır. Bu anlamsız bir sorudur, çünkü tövbe ve iman birbiriyle bağlantılıdır. Birinin olmadığı yerde, öteki de söz konusu olamaz.
Kutsal Kitap’ın, insanın günah içerisinde ölü olduğunu söylediğini gördük. Kutsal Yazılar’ın insanın ruhsal durumu için yaptığı diğer bir tanım, insanın günaha köle olduğudur (Romalılar 6:20; 2. Petrus 2:19). Ruhsal olarak ölü insanın yeniden doğuşa ihtiyacı olduğu gibi, günaha köle olan insanın da kurtarılmaya ihtiyacı vardır.
Günümüzde İncil’e dayanmayan modern teolojinin en büyük hatalarından birisi, günahın Tanrı ve insan arasında büyük bir engel oluşturduğunu fark edememeleridir.
Kutsal Kitap, kutsanmadan iki şekilde bahsetmektedir. İlki, kutsal kılındığımızdır: “Ama yıkandınız, kutsal kılındınız, Rab İsa Mesih’in adıyla ve Tanrımız’ın Ruhu aracılığıyla aklandınız” (1. Korintliler 6:11).
Mesih’in dünyaya ikinci kez gelişinden, Yeni Antlaşma’da 318 kez bahsedilmiştir. Bu yüzden bu öğreti, bol miktarda Kutsal Kitap desteği olan bir öğretidir.
Evet Kutsal Kitap Tanrı Sözüdür
Bütün yollar Roma’ya çıkar derler. Bütün “kutsal kitaplar” sonuçta aynı şeyi söyler, değil mi? Hepsi Allah tarafından indirilmedi mi? Hepsi Yaradan Tanrı’ya inanmayı ve insanların haklarını yememeyi öğretmiyor mu?
Müslümanların çoğu, başkalarının dinini kötülemenin gerçek bir Müslüman’a yakışmayacağını düşünse de bunun istisnaları vardır. Örneğin, Güney Afrika Müslümanlarından Ahmet Deedat bunlardan biridir.
Hem Kutsal Kitap ve hem de Kuran’a göre İsa Mesih, İsrail diyarındaki üç yıllık kısa hizmeti içinde birçok büyük mucizeler yapmıştır. Yahudilerin bir çoğu bu işaret ve harikaların gerçekleştiğini gördüklerinde O’na inandılar.
1977 yılında Deedat, Frank Morison tarafından yazılan Taşı kim Oynattı? kitabının başlığını kendisine mal eden küçük bir kitapçık yazdı. Kitabın büyük bir kısmı İsa’nın çarmıhtan diri olarak indiği kuramını kanıtlama çabasına atfedilmiş ve bizler bu kuramın hiçbir tutar yanı olmadığını şimdiye kadar gördüğümüzden Deedat’ın ileri sürdüğü noktaları uzun uzun ele almayı gerekli görmüyoruz.
Sayın Edip Yüksel, Deedat’ın kitabına ilave ettiği, “Papazlara ve Hristiyanlara Kitab-ı Mukaddes’ten Sorular” başlığı altındaki bölüme (sayfa 108) şu sözlerle başlamaktadır: “Bu bölümde bir çok sorunun cevabını bulacaksınız. Bu soruları, karşılaştığınız Hristiyanlara nazik bir dille sorunuz.
Bu kitabın ilk bölümünde Kutsal Kitap ile Kuran arasındaki birçok esaslı farklılıkları ortaya koyarak, her ikisinin de doğru olmasının mümkün olmadığını gösterdik.
Yeni Antlaşma (normalde İncil diye bildiğimiz semavi kitap), Hristiyan aleminde “İncil’ler” olarak bilinegelen dört bölümle başlar. Bunların her biri İsa Mesih’in yaşamını kaydeder.
Bu bölümde Kutsal Kitap’ın oluşması, metni, doğruluğu, dağıtımı, içeriği ve bildirisi bakımından olağanüstülüğünü ve eşsizliğini ortaya koymayı amaçlıyoruz.
Marangozdan Öte
Gençliğimde mutlu olmak istiyordum. Elbette bunda bir yanlışlık yoktur. Tüm dünyanın en mutlu insanlarından biri olmak istiyordum. “Ben kimim?”, “Neden dünyaya geldim?”, “Nereye gidiyorum?” gibi sorulara yanıt arıyordum.
Diyelim ki İsa kendisine Tanrı diyor ve bunun doğru olmadığını biliyordu. O halde yalan söylüyor ve öğrencilerini aldatıyordu. Üstelik ikiyüzlüydü de! Çünkü başka insanlara, ne pahasına olursa olsun dürüst olmalarını öğütlüyor, kendisi ise dev yalanlarla yaşıyordu.
Birçok kişi Mesih’e iman etmemek için, “Bilimselliği kanıtlanmayan hiçbir şey gerçek ya da kabul edilmeye değer değildir” görüşünü dile getiriyor. Ne var ki hiç kimse, İsa’nın Tanrı olduğunu ya da dirilişini bilimsel olarak kanıtlayamaz.
